Wdzięczność

Zyski ostatnich 5 miesięcy: 43 osoby w programie badawczym, 211 zrobionych masaży w ramach programu (i 56 masaży „nie programowych”), poprowadziłam 14 indywidualnych lomi kursów, 5 lomi korepetycji i 2 kursy nauczycielski, miałam 8 wolnych dni. Przede wszystkim dowiedziałam się, że to, co wydawało mi się niemożliwe z punktu widzenia mojego własnego ciała, przeszłam. Tak po prostu, od masażu do masażu, od kursu do kursu, od bólu do braku bólu. Tam, gdzie myślałam, że kończą się możliwości moich mięśni i wytrzymałość energetyczna, zaczynało się nowe źródło. Kiedy mówiłam: „już nie mogę, nie dam rady więcej, przyjmowałam nową osobę do programu i ciekawość jak przebiegnie proces terapeutyczny, wygrywała ze zmęczeniem.

Straty: napisałam 0 reportaży. Przysięgam, że próbowałam. Ale tu poległam. Myślałam, że po dniu uczenia i dwóch masażach, dam radę popracować nad tekstami. Nie dałam. Nawet kiedy pojawiały się te pojedyncze dni wolne, nie dawałam rady. Nie przeczytałam też tych książek „nie naukowych”, które chciałam, ale za to kupiłam ich chyba że 100, poczekają.

Dziś pracowałam ostatni dzień w trybie „przed południem uczę, po południu masuję”. Nie wiem, jak mogłam tak działać prawie 5 miesięcy, ale zyskałam we własnych oczach tyle, że mojego poczucia dumy, szacunku do siebie i własnej wartości to teraz nie zabierze mi nikt. Nigdy nic nie „kosztowało” mnie tyle, a w zamian dało tak dużo, że jeszcze nie umiem tego ogarnąć.

To jeszcze nie koniec, ale już widzę metę tej części badania. Do końca zostało mi do zrobienia ok 30 masaży rozłożonych na 12 osób. I chyba po raz pierwszy raz w życiu czuję i rozumiem co to znaczy wdzięczność.