Oj to już faktycznie dużo dni upłynęło od mojego ostatniego tekstu… Zaniedbałam Aloha świat, ale podczas mego milczenia działo się dużo. Nie chciałam pisać o dupie i takie tam bla bla bla byle napisać. Jakoś nie potrafię. Dla mnie każdy wpis jest jak rozmowa z przyjacielem, albo dobrym znajomym. Potrzebuję do tego czasu. Bo na kolanie to takie odganianie muchy. Mam kawulową zasadę, że w życiu, traktuję innych tak jak sama bym chciała być traktowana (oczywiście jeśli jestem w moim happy place bo czasem jak mnie z niego wywali to chowajcie się… ;-)). Więc jeśli czasu mniej to nawet za maile się nie zabieram. A ostatnio uzbierało się sporo zaległości. Miłe to zaległości bo pisanie odpowiedzi na nie będzie czystą przyjemnością.

Dziś chcę Wam podziękować. Że jesteście. Że czytacie. Że czekacie. Że ślecie dobrą energię. Często trafia do mnie w odpowiednim momencie tuż przed krokiem który skreśliłby marzenia czerwoną kreską zapomnienia. Ot, wczoraj wieczorem dostałam na FB miłą wiadomość od kobiety, której nie znam osobiście, ale poczułam ciepło na sercu 😉

24 września 21:43
Hej Kawula! Żyjesz to nie żyjesz? bo tak coś tekstu dawno nie widziałam i tak się zapytowuję a żeś mi na myśl przyszłaś no to jadę z koksem i piszę i wysyłam dobre fluidy.

I wiadomość dotarła w momencie, kiedy zabierałam się za pisanie tekstu. Dzięki niej zmieniłam zamysł treściowy i postanowiłam wysłać Wam wielkie dziękuję! Nie spodziewałam się, że otrzymam tyle dobra, że będziecie tak fajnie reagować na to, co piszę, że czekacie na kolejne wpisy, że razem ze mną siedzicie w tym całym alohowaniu ;-).
Dlatego MAHALO NUI (Wielkie dziękuję). I w ramach podziękowań ślę Wam małą niespodziankę… Nie wiem czy pamiętacie, ale kilka miesięcy temu rzuciłam ot tak sobie moim adresem korespondencyjnym tu i ówdzie. Zaprosiłam do słania pocztówek, listów i myśli wszelkich. Akcja przerosła moje oczekiwania! Dostałam tyle cudnych słów, tyle pięknych chwil zaklętych w prostokątnej pocztówce. Każdą jedną wyciągam zawsze ze skrzynki pocztowej i jest ucztą i podskakuję jak dziecko które dostało upragnioną zabawkę pod choinkę ;-).
Sama lubię pisać kartki. Coś w nich narysować, coś przykleić, coś od siebie i od serca. Bo pocztówki to coś więcej niż mms czy sms. To kilka minut zatrzymania. Rozmowy z kimś. Nie wymagają tyle co listy (choć te tradycyjne nadal kocham pisać i otrzymywać). Zebrałam wszystkie Wasze cudne myśli i zabrałam do pracy… Tak tak tak. Od paru miesięcy mam swój wymarzony, wydmuchany, upragniony gabinet! A że wystrój jest typowo kawulowy nie zaś klasycznie relaksacyjno-SPAwowy… Wszystkie pocztówki dumnie wiszą tam na ścianie i dodają energii, otuchy i przypinają za każdym razem uśmiech na mej twarzy. Są dobre słowa z różnych zakątków świata. Jest Polska, jest Australia, jest Nowa Zelandia, są Niemcy, jest Hiszpania… Klienci często przystają, oglądają, uśmiechają się, budzą się w nich różne wspomnienia i kto wie, może i oni potem wysyłają pocztówki do kogoś by ot tak powiedzieć, że się o kimś myśli i pamięta…I mnie przypominają o tym co dobre i dodają otuchy, kiedy oczy wędrują bardziej po chodniku niż ku niebu ;-).
Mocno dziękuję! I jeśli chęci i siły macie, ślijcie! Obiecuję przypinać Was na Aloha ścianie i opowiadać o Was każdemu podróżnikowi, który zawita w me hawajskie progi ;-).
Ku przypomnieniu adres:
Agnieszka Kawula

Aleja Marszałka Piłsudskiego 24/7
81-378 Gdynia (Adres jest nowy, bo i Kawula z Niemieckiej ziemi na Polskiej zamieszkała ponownie 🙂 i tu też chętnie pocztówki wyśle i chętnie otrzyma!)
Kończę i zabieram się za odpisywanie…
PS Wyślij komuś pocztówkę ot tak sobie, od serca… i… zobacz co się stanie ;-).