Na kurs umówiłyśmy się w Walentynki. Agata zaklepała sobie ostatni tydzień maja. W marcu przeprosiła za zwłokę w wysyłce zaliczki „Jestem studentką i czekam na pewien przelew, ale nadal chcę wziąć udział w kursie i nie mogę się doczekać”.
W ostatni tydzień maja, między jednym cappuccino a drugim, Agata nauczyła się masować lomi lomi, a ja spędziłam jeden z bardziej inspirujących kursów! Gadałyśmy dużo o tym jak działa nasz mózg, przerzucałyśmy się książkami KONIECZNIE do przeczytania, a jedna z nich właśnie zmienia moje życie! („Jak zerwać z nałogiem bycia sobą”). Prawie 20 lat różnicy między nami, a ja miałam niezwykłą frajdę z obcowania z tą utalentowaną skrzypaczką! Tak, Agata studiuje skrzypce na Akademii Muzycznej i od prawie miesiąca umie też w masaż, i to jak! Mam szczęście do ciekawych ludzi, naprawdę!
W Agacie znalazłam bardzo chłonną wiedzy słuchaczkę, która cierpliwie znosiła moje monologi o wątrobach, limfie, jelitach i zafiksowaniu na efekty jakich ludzie doświadczają po masażu lomi.
Aha i kolejny człowiek uratowany, bo zakochał się w automasażu;-). Moje akcesoria już dawno nie spotkały się z takimi wyrazami uznania i szacunku, ile przejęły od ciała Agaty, która ich używała 😉
Dzień po kursie napisała: „Zrobiłam pierwszy masaż przyjaciółce. Ale dziwnie było, moja kozetka jest węższa i była ustawiona za wysoko. Do tego ciało totalnie inne, no i musiałam trochę korzystać ze ściągi od Ciebie. Ogólnie chaos, ale pacjentka czuła się dobrze. Zrobię jej kilka i będę obserwować co się z nią będzie działo. Tak mi dziwnie, jak mi nikt nie podpowiada co dalej, brakuje mi rozmów z Tobą rano przy kawce i zajęć”.
Jak mnie jest dziwnie za każdym razem, kiedy kończy się jeden kurs, a potem zaczyna następny. Tęsknię za każdą jedna osobą, z wieloma z uczniów mam kontakt, bo tak jakoś samo się klei i nam blisko do serc, a z innymi serca nadal blisko, tylko drogi różne. Natomiast każda jedna osoba jest dla mnie ważna i za każdym razem, kiedy wychodzi ode mnie po skończonym kursie, potrzebuję chwili, żeby przeprocesować, ucieszyć się i wzruszyć. Tyle lat, a to się ciągle nie zmienia.
