Z życia młodej masażystki, czyli codziennie trzy razy dziennie trzeba zabrać psa i iść. Przed siebie. Można człapać nogami, a można podnieść głowę i rozejrzeć się dookoła. I tak mój obowiązek często staje się rejestrowaniem okruszków całkiem fajnej rzeczywistości, takiej, gdzie piórka falują w krzakach, nigdzie się nie spieszą i jest im puchato.
Co prawda podczas nagrywania tego filmiku przeżyłam kilka chwil grozy, ale kiedy doszłam do siebie, stwierdziłam, że jednak zmontuję co trzeba bo może po obejrzeniu tego krótkiego materiału ktoś wyjdzie na spacer i jego świat będzie odrobinę piękniejszy…
