Jak się robi szczęście?

Uparłam się. Na szczęście, no, żeby szczęśliwą być. Tak więc moje podstawowe zasady brzmią:

– sram tęczami od godziny 6 rano, wcześniej wszyscy domownicy, którzy nastawiają budzik na 5.45, a powiedzieli, że na 5.55 są narażeni na atak metali ciężkich

– wykreślam z mojego słownika słowo “trudno, trudne, lub zajebiście trudno” – bo używam go zbyt często, a to się już robi naprawdę trudne, a przecież w tym trudnym jest też tyle lekkiego, tylko jakoś tak utarło się na pytanie: – Co słychać? Lepiej odpowiadać – No wiesz, fajnie, ale jednak… Jakby szczęście było na cenzuralnym.

– jem chipsy kiedy chcę i ile chcę i to nic, że przecież jestem fit

– nie tłumaczę się ze swojego życia, choć bardzo bardzo bym chciała, żeby wszyscy mnie lubili

– kilka razy dziennie słucham hitów muzycznych nastolatek i cholernie mi to wchodzi w mózg, a nawet się podoba (taka na przykład Natti Natasha – Instagram czy Shawn Mendes, Camila Cabello – Señorita)

– mam w pracy fajną szefową, no i w ogóle fajną pracę mam

– nawet jeśli szósty dzień umieram na ból głowy i jestem dość męcząca dla otoczenia, staram się zasnąć z poczuciem, że powiedziałam też dużo dobrych słów, bo mogę się jednak nie obudzić, a głupio znowu inkarnować tylko po to, żeby wszystkich przepraszać

– przejmuję się w zasadzie wszystkim i wszystkimi, którzy są dla mnie bliscy i to nic, że część z tych bliskich zostawia na mnie tysiące włosów każdego dnia (i jakoś paradoksalnie to daje mi szczęście na równi z siwymi włosami)

Ale przede wszystkim jestem uparta. Bo szczęście się robi, głównie w głowie. A żeby je zrobić trzeba wyrobić sobie w cholerę nowych guzików i dezaktywować te z bombami jądrowymi, które potrafią rozpieprzyć wszystko, co dobre w sekundę.

Czapka pełna szczęścia

A tak naprawdę to wystarczy ubrać taką zajebistą czapeczkę jaką mam ja, zakręcić czerwonym wiatraczkiem trzy razy, okręcić się dookoła własnej osi pięć razy, podskoczyć, zjeść chipsa, otrzepać sól i już. Oto jest, szczęście!

Podobał Ci się ten wpis? Podziel się z innymi!

Jeśli treści, którymi się dzielę, są dla Ciebie ważne lub inspirujące, możesz zabrać mnie na wirtualne cappuccino. Z przyjemnością dam się zaprosić.

Nazywam się Kawula.

Agnieszka Kawula

Jestem jak Bond, James Bond. Moje super moce to hawajski masaż Lomi Fizjo oraz automasaż. Jestem dziewczyną z YouTube’a. Ciągną do mnie jednorożce i kocham cappuccino. Mam najfajniejszego psa terapeutę!

Kawula wizytĘwka, serce
kolo

Nie przegap kolejnych wpisów!

Zapisz się na mój newsletter i bądź na bieżąco!

Ta strona jest chroniona przez reCAPTCHA. Mają zastosowanie Polityka prywatności oraz Regulamin serwisu Google.
Twoje dane będą przetwarzane w celu wysyłki Ci newslettera, a ich administratorem będzie Agnieszka Kawula. Szczegóły: polityka prywatności.

Poruszyło Cię?

Napisz do mnie.

Może Cię również zainteresować

Najpierw umarła moja babcia. Akurat trwał kolejny indywidualny kurs lomi lomi, kiedy dostałam wiadomość. W tym czasie mój pies słabł. Ze spaceru na spacer było coraz trudniej. Guz, który wyrósł spod ogona, wymagał mocnych tabletek,...
Od dziś jestem oficjalnie instytucją szkoleniową! Taką uznawaną przez Urząd Pracy. Dzięki temu, osoby, które dostaną dofinansowanie od Państwa, na prowadzenie działalności gospodarczej, mogą zamarzyć sobie kurs Lomi Lomi Fizjo i szkolić się u mnie....
Co można robić o 7.44 w niedzielę? Na przykład zapisywać się na kurs online ze specjalistką ze Stanów, od masażu ostatecznego, dla chorych i cierpiących. Od ponad dwóch tygodni śledzę wszystko co tylko zdołam znaleźć...
Scroll to Top